Ψιλοκυβίνη: Μια αναλυτική ματιά

Τα μαγικά μανιτάρια, που αναφέρονται συχνά ως “shrooms,” περιέχουν ψιλοκυβίνη, μια παραισθησιογόνο ουσία. Η διάρκεια που τα shrooms παραμένουν στο σύστημα ενός ατόμου επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της δραστικότητας του μανιταριού, της δοσολογίας, και της φυσιολογίας του ατόμου.

Διάρκεια στο Σύστημα

Τα νεφρά επεξεργάζονται τις ενώσεις στα μαγικά μανιτάρια, κυρίως την ψιλοκυβίνη, που είναι υπεύθυνη για τις παραισθησιογόνες δράσεις. Αυτή η διαδικασία είναι σχετικά γρήγορη, με τα νεφρά να αποβάλλουν το μεγαλύτερο μέρος των ενώσεων μέσα σε λίγες ώρες. Οι έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 66% των ενώσεων αποβάλλεται μέσα στις πρώτες τρεις ώρες μετά την κατάποση. Μετά από 24 ώρες, η ψιλοκυβίνη γίνεται ανιχνεύσιμη στα ούρα. Ωστόσο, η ακριβής διάρκεια για άλλες ενώσεις να παραμείνουν στο σύστημα και η μακροχρόνια διάρκεια των επιδράσεων είναι αβέβαιη.

Παράγοντες που επηρεάζουν την επεξεργασία αυτών των ενώσεων από το σώμα περιλαμβάνουν:

• Βάρος και μεταβολισμός του ατόμου
• Δοσολογία και τύπος μανιταριού που καταναλώθηκε

Ανιχνευσιμότητα

Η ανιχνευσιμότητα των shrooms σε τεστ ναρκωτικών διαφέρει. Συνηθισμένα τεστ ναρκωτικών, όπως το τεστ πέντε παραγόντων, δεν πραγματοποιούνται για ενώσεις που βρίσκονται στα shrooms. Ωστόσο, συγκεκριμένα τεστ μπορούν να ανιχνεύσουν παραισθησιογόνες ενώσεις εάν διενεργηθούν άμεσα, δεδομένου του γρήγορου μεταβολισμού αυτών των ενώσεων από το σώμα.

Επιδράσεις και Διάρκεια

Οι παραισθησιογόνες επιδράσεις των shrooms μπορούν να διαρκέσουν μεταξύ 3 έως 6 ώρες, αν και αυτό διαφέρει μεταξύ των ατόμων. Παράγοντες που επηρεάζουν τη διάρκεια περιλαμβάνουν:

• Βάρος και σύσταση του σώματος
• Ηλικία
• Δοσολογία και δραστικότητα
• Τύπος και ποσότητα μανιταριού που καταναλώθηκε
• Μέθοδος προετοιμασίας (π.χ., στεγνωμένο ή σε τσάι)
• Επίπεδα ανοχής
• Ψυχική κατάσταση του καταναλωτή
• Κατανάλωση και άλλων ουσιών

Κάποια άτομα μπορεί να είναι πιο ευαίσθητα σε αυτές τις ενώσεις, με αποτέλεσμα να έχουν παρατεταμένες επιδράσεις ακόμα και μετά την πρώτη αίσθηση ευφορίας.

Κινδύνοι και Παρενέργειες

Η κατανάλωση μαγικών μανιταριών παρουσιάζει ορισμένους κινδύνους. Μια αρνητική εμπειρία, που συχνά αποκαλείται “bad trip,” μπορεί να οδηγήσει σε:

• Έντονη σύγχυση και φόβο
• Δυσάρεστες παραισθήσεις
• Σοβαρές ψυχολογικές διαταραχές

Φυσικές παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στο στομάχι, ναυτία, εμετό, μυϊκή αδυναμία, σύγχυση, και έλλειψη συντονισμού. Υπάρχει επίσης κίνδυνος δηλητηρίασης αν κάποιος καταναλώσει ένα λανθασμένα ταυτοποιημένο μανιτάρι που μοιάζει με μια παραισθησιογόνο εκδοχή του. Υπερβολική δόση στα shrooms μπορεί να οδηγήσει σε έντονες ταξιδιωτικές εμπειρίες, ψυχωτικά επεισόδια, και ακόμα και θάνατο.

Θεραπευτική Δυνατότητα

Υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις πιθανές ιατρικές χρήσεις των παραισθησιογόνων μανιταριών. Προκαταρκτικές έρευνες υποδεικνύουν ότι η ψιλοκυβίνη θα μπορούσε να βοηθήσει στην αντιμετώπιση καταχρήσεων όπως η χρήση του αλκοόλ, η εξάρτηση από το τσιγάρο, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, κατάθλιψη, και άγχος. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη έρευνα σε αυτόν τον τομέα.

Ψιλοκυβίνη και Έρευνα για την Ψυχική Υγεία

Η ψιλοκυβίνη, η ενεργός ενώση που βρίσκεται στα “μαγικά μανιτάρια,” έχει γίνει υποψήφια τα τελευταία χρόνια ως πιθανή θεραπεία για διάφορες διαταραχές της ψυχικής υγείας και την εξάρτηση. Πολλές μελέτες έχουν εξερευνήσει τα πιθανά οφέλη της στη θεραπεία της κατάθλιψης, του αγχούς, της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής  (OCD), της εξάρτησης από το αλκοόλ και το τσιγάρο. Αυτό το άρθρο επισημαίνει την πρόσφατη έρευνα για την ψιλοκυβίνη και τον πιθανό ρόλο της στην αντιμετώπιση αυτών των προκλητικών συνθηκών. Τα ευρήματα που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο βασίζονται σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο “The Mental Health Clinician”, μια δημοσίευση του College of Psychiatric and Neurologic Pharmacists.

Ψιλοκυβίνη, Ψυχική Υγεία και Εξάρτηση

Αυτοκτονικότητα και κατάθλιψη

Μια μελέτη, εξέτασε σε μεγάλο ενήλικο πληθυσμό στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη σχέση μεταξύ της χρήσης ψιλοκυβίνης που έχει δοκιμαστεί έστω και μια φορά,  και της ψυχολογικής δυσφορίας, της αυτοκτονικής σκέψης και των απόπειρων αυτοκτονίας. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα στην ομάδα που λάμβανε μόνο ψιλοκυβίνη είχαν μειωμένες πιθανότητες για όλα αυτά τα αποτελέσματα σε σύγκριση με εκείνα που δεν είχαν ποτέ χρησιμοποιήσει ψυχεδελικά. Αυτό υποστηρίζει την ιδέα ότι η ψιλοκυβίνη μπορεί να παίζει ρόλο στη μείωση της αυτοκτονίας και στη βελτίωση της διάθεσης, αν και οι ασθενείς στη μελέτη δεν είχαν απαραίτητα διάγνωση καταθλιπτικής διαταραχής.

Αγχώδεις διαταραχές

Η έρευνα για την ψιλοκυβίνη έχει επίσης εξετάσει τον πιθανό ρόλο της στη θεραπεία των συμπτωμάτων άγχους σε ασθενείς με καρκίνο. Μια διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη από τον Grob διαπίστωσε ότι η ψιλοκυβίνη μείωσε σημαντικά το άγχος όπως μετρήθηκε από το State-Trait Anxiety Inventory στον 1 και στους 3 μήνες μετά τη θεραπεία σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου που λάμβανε νιασίνη. Η διάθεση βελτιώθηκε επίσης για 2 εβδομάδες μετά τη θεραπεία και έφτασε σε στατιστική σημαντικότητα στο σημείο των 6 μηνών.

Ψιλοκυβίνη και Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (OCD)

Μια άλλη μελέτη διερεύνησε τη χρήση της ψιλοκυβίνης στη θεραπεία του OCD, με βάση τον σεροτονινεργικό μηχανισμό της. Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 88,9% των ασθενών εμφάνισε μεγαλύτερη ή ίση με 25% μείωση των συμπτωμάτων OCD σύμφωνα με την κλίμακα Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale (YBOCS) στο όριο των 24 ωρών μετά τη χορήγηση ψιλοκυβίνης και το 66,7% διατήρησε μεγαλύτερη από ή ίση με 50% μείωση στις βαθμολογίες YBOCS 24 ώρες μετά τη μία από τις δόσεις δοκιμής τους.

Ψυχική Υγεία, Εξάρτηση και Αλκοολισμός

Μια προκαταρκτική μελέτη από τον Bogenschutz εξέτασε τη χρήση της ψιλοκυβίνης για τη θεραπεία της εξάρτησης από το αλκοόλ. Η μελέτη βρήκε ότι οι ασθενείς που λάμβαναν ψιλοκυβίνη σε συνδυασμό με την ψυχοκοινωνική θεραπεία που λάμβαναν παράλληλα, είχαν σημαντική μείωση στην κατανάλωση αλκοόλ μετά την χορήγηση ψιλοκυβίνης. Το ποσοστό των ημερών που έπιναν και  των ημερών της βαριάς κατανάλωσης αλκοόλ κατά τις εβδομάδες 5 έως 12, μειώθηκε σε σχέση με τη βασική μέτρηση και με τις πρώτες 4 εβδομάδες της ψυχοκοινωνικής θεραπείας.

Διακοπή Καπνίσματος

Μια πιλοτική μελέτη από τον Johnson, διερεύνησε τη χρήση της ψιλοκυβίνης στη θεραπεία του εθισμού στον καπνό. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν σε θεραπεία διακοπής του καπνίσματος διάρκειας 15 εβδομάδων, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης ψιλοκυβίνης στις εβδομάδες 5, 7 και 13, παρουσίασαν σημαντική μείωση στη χρήση καπνού. Δεν υπήρξαν κλινικά σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες, αν και ορισμένοι ασθενείς ανέφεραν ήπιους πονοκεφάλους που υποχώρησαν εντός 24 ωρών από τη χορήγηση ψιλοκυβίνης.

Συμπέρασμα

Η έρευνα για την ψιλοκυβίνη ως πιθανή θεραπεία για διάφορες διαταραχές ψυχικής υγείας και τον εθισμό είναι πολλά υποσχόμενη. Ενώ οι μελέτες που αναφέρονται παραπάνω έχουν περιορισμούς, όπως μικρά μεγέθη δειγμάτων, ανοίγουν την πόρτα για μελλοντική έρευνα σχετικά με την επίδραση της ψιλοκυβίνης σε αυτούς τους τομείς. Καθώς η κατανόησή μας για τις θεραπευτικές δυνατότητες της ψιλοκυβίνης συνεχίζει να αυξάνεται, μπορεί να αναδειχθεί ως μια πολύτιμη εναλλακτική θεραπεία για άτομα που παλεύουν με προκλήσεις που αφορούν την ψυχική υγεία και τον εθισμό.